Geschokt, verward, boos en ook helaas bang…

Mocht je jezelf identificeren als queer, non-binair, transpersoon of toebehorend tot de LHBTIQ+-gemeenschap, dan is het zeer waarschijnlijk dat één of meer van deze gevoelens boven kwamen bij lezing van het artikel “wat mag je wel en niet zeggen in Den Bosch?”(BD zaterdag 20 mei 2023).

In het artikel wordt teruggekeken op het inspreken van dhr. Jasper Knoop op maandag 15 mei in de gemeenteraad. Hij zei onder meer “Het zou dus kunnen dat een Bosschenaar straks pedofilie moet accepteren of een wat ruimere interpretatie van de dierenliefde”. En legde daarbij de link met de + in LHBTIQ+, die zou staan voor die pedofilie. Hetgeen pertinent niet waar is, maar vanuit bepaalde hoeken in de samenleving meermalen wél als een eigen waarheid wordt verkondigd.

Als COC-vereniging, opkomende voor de belangen van álle letters én ook die plus in LHBTIQ+, hebben we als belangrijke taak mensen voor te lichten. Dus bij deze: de ‘plus’ staat voor al die andere mogelijke manieren waarop mensen zichzelf, dus hun gender of seksualiteit kunnen benoemen, zoals a-seksueel of panseksueel. Het heeft echter met pedofilie niets van doen.

Mensen die angstig zijn, ons of onze community niet kennen en daardoor verkeerde aannames doen spreken we graag. De heer Knoop nodigen we graag eens uit met ons het gesprek aan te gaan. Want óók in zijn verhaal voor de gemeenteraad horen we angst. Angst dat alles anders wordt en niets meer hetzelfde zal zijn. Hét grote nieuws voor dhr. Knoop is evenwel dat alles anders wordt en niets ooit hetzelfde zal zijn, want verandering is continu. Waar zouden we tegenwoordig nog zijn zonder de smartphone bijvoorbeeld? 

In dit geval gaat het echter om een sociaal-maatschappelijke verandering, en die vinden veel mensen een stuk moeilijker te verhapstukken dan een technologische. Dan gaat het ineens over eigen normen en waarden, en alles wat daarvan afwijkt volgens die eigen normen en waarden is fout, verkeerd of “waarom moet dat allemaal, want het is toch goed zoals het is”. 

Dhr. Knoop begon zijn betoog met de mededeling dat hij heus niet homofoob of transfoob is. Kennelijk mag van hem iemand dus wel “gewoon” lesbisch of homo of een transpersoon zijn. Maar iemand die zich queer noemt, die hoort er dan weer niet bij. Dát gaat hem te ver. Daar moet “de Bosschenaar” volgens hem niets van hebben. Overigens: in de betreffende inspraakavond werd aan dhr. Knoop gevraagd namens wie hij sprak, en dat bleek alleen hij zelf te zijn. Dus hoe hij weet dat “de Bosschenaar” hier niets van moet hebben is niet helemaal duidelijk.

Wat wél duidelijk is, is dat met dik 500 bezoekers het Queer Arts Festival, waar dhr. Knoop tegen ageerde, in ieder geval voor hen een omgeving bracht waarin zij zich veilig voeldenen het gevoel hadden zichzelf te kunnen zijn. Die 500 mensen(vaak nog jong, onder wie tal van mensen die zich non-binair identificeren of queer noemen) leven in een wereld waarin zij er vaak niet volwaardig bij horen. De hele omgeving is immers ingesteld op hetero’s, op man-vrouw en hij-zij. Dat deze mensen vragen om “die” of “hen” genoemd te worden vinden we ingewikkeld en moeilijk doen. Vaak is de reactie “je bent nou eenmaal man of vrouw”. Toch zien we maar al te vaak de enorme opluchting bij mensen als ze na een lange periode van transitie aan de buitenkant in het geslacht terecht zijn gekomen dat bij hen hoort voor hun gevoel. Is het dan aan anderen om daar een oordeel over te vellen? En te vinden dat dat allemaal maar onzin is? Willen we dan liever dat die persoon ongelukkig is, over zelfmoord nadenkt? En vele malen vaker dan andere personen ook daadwerkelijk tot zelfmoord overgaat, omdat het leven niet bij die persoon past?

Bij het COC zien we iedere week weer hoe belangrijk voorlichting is. Om te voorkomen dat mensen vanuit verkeerde aannames zomaar dingen gaan roepen en halve of zelfs hele onwaarheden gaan verkondigen. Zelfs ten overstaan van de gemeenteraad. Maar óók om te voorkomen dat iemand die zich anders voelt (genderidentiteit) of tot hetzelfde geslacht aangetrokken voelt (seksuele diversiteit) tot daden als zelfmoord overgaat. We proberen op alle mogelijke manieren nieuwsgierig te blijven naar de achterliggende gedachten en gevoelens bij mensen, zoals dhr. Knoop, die zo’n enorme aversie tegen ons lijken te hebben. Want ondanks dat hij zijn statement begon met de stelling dat hij niet homo- of transfoobis, vragen wij ons dat wel af. In de Bossche LHBTIQ+-gemeenschap is breed met afschuw gereageerd op de bijdrage van dhr. Knoop én het artikel in het Brabants Dagblad hierover. De kop met de vraag “wat mag je wel en niet zeggen in den Bosch?” kent voor velen helaas maar één antwoord: zeg vooral niet dat je tot één van de letters behoort!

Voor ons is het basale principe, dat iedereen recht heeft op vrijheid en gelijkheid, ongeacht hun seksuele geaardheid, genderidentiteit of geslacht, geen kwestie van politiek of “woke”, maar van fundamentele mensenrechten. Dát moet het uitgangspunt zijn van elk gesprek of debat over LHBTIQ+ rechten. Iedereen heeft het recht op gelijkheid, waardigheid, vrijheid van discriminatie en vrijheid van meningsuiting, inclusief de vrijheid om je eigen genderidentiteit en seksuele oriëntatie uit te drukken. Dit zijn universele waarden die boven politieke verschillen (zouden moeten) staan. De politieke arena zou daarom moeten dienen als een plek om deze rechten te waarborgen en beschermen, niet om ze te betwisten.

De bijdrage van dhr. Knoop is er één van vele uitingen van onverdraagzaamheid richting onze gemeenschap, die wij met trots ook vaak de queer- of regenbooggemeenschap noemen. Niet omdat we hém kwaad doen, maar simpelweg omdat we er zijn, omdat we bestaan. Dat gegeven alleen is al een bedreiging voor hem en vele anderen. Dat laat de LHBTIQ+-gemeenschap achter met deze gevoelens: Geschokt, verward, boos en ook helaas bang….

Namens COC Noordoost Brabant

Anja van Hout
Voorzitter